Hoe krachtig een metafoor kan zijn. Voor mij de slak! Toen ik deze slak kocht – zo’n 10 jaar geleden – voelde ik al een tijdje dat mijn tempo veel te hoog lag. Een overvolle agenda om te voorkomen dat ik zou voelen hoe ik me werkelijk voelde, diep van binnen. Mijn tempo moest omlaag en ik vond dat de slak wel een mooie boodschap voor me had: RUSTIG aan! Vertraag! Wat de slak ook kan – bij gevaar zich terugtrekken in zijn huisje – is een beweging die ik zelf erg herken. Ik heb het vaak gedaan en soms kan ik dat nog steeds doen. Niet altijd handig, maar wel erg fijn om te kunnen zo nu en dan als ik vind dat het nodig is. Naar binnen keren, reflecteren, ik doe het regelmatig en ik vind het erg fijn.
Dat de buitenkant van de slak – die versiert was met mooie steentjes, bling bling enz – me ook iets te vertellen had, drong pas later tot me door. Lange tijd was voor mij de buitenkant van mijn ‘huisje’ ( hoe ik over wilde komen ) ook erg belangrijk. Het heeft alles te maken met hoe ik opgevoed en opgegroeid ben. Ken je deze uitspraken? “We hangen de vuile was niet buiten” en vooral “Net doen alsof er niets aan de hand is”. Inmiddels ben ik – vele opleidingen verder – erachter dat de slak nog steeds een mooie metafoor is voor me.
De slak ziet er inmiddels helemaal verweerd uit en zit onder de doffe plekjes. Maar hoe mooi vind ik em nu. Dit is wat het leven doet. We groeien op, bewegen ons door het leven (met alle ups and downs) en maken er het beste van. Hoe we dat doen is aan onszelf. Hierin hebben we echt een keuze! Ik ga in ieder geval niet langer voor ‘de mooie buitenkant’. En mijn tempo is nu heerlijk laag.
