Gaat het hier over ‘afluisteren’ of ‘stiekem gluren’ of ‘houvast zoeken bij de muur’ misschien?
Iedereen denkt er het zijne van. En dat komt omdat we uniek zijn in bijvoorbeeld het:
- waarnemen (wat heb ik gezien)
- het interpreteren (wat betekent het voor mij)
- evalueren (wat vind ik daarvan)
Onze eigen ervaringen in het verleden, onze eigen waarden en normen, onze eigen verwachtingen, onze overtuigingen over onszelf, onze gevoelswaarde zorgt ervoor dat iedereen andere dingen kan zien, horen, ervaren enz. Dat leidt regelmatig tot misverstanden. Je eerdere ervaringen, normen en waarden kleuren de bril waardoor je naar de realiteit kijkt.
Gekleurde brillen en Verlies
Ik werk met volwassenen die te maken hebben gehad met verlies. ik hoor vaak over de ervaringen van hen met mensen in hun omgeving die hun ‘gekleurde bril’ opzetten en bijvoorbeeld
- oordelend zijn. Bijvoorbeeld: als je niet huilt, rouw je niet. Of als je na een jaar rouwen nog steeds niet verder komt, ben je zwak.
- zelf invullen wat voor persoon jij bent. Bijvoorbeeld: Je huilt niet, dus ben je niet verdrietig. Of als je een nieuwe partner vindt: zijn overleden partner was zeker niet belangrijk.
- verwachten dat je ook zo verdrietig was zoals zij dat zelf waren toen ze een soortgelijk verlies meemaakten. Projectie is dat.
- denken na een half woord dat ze weten hoe jij je voelt en het gesprek overnemen door te zeggen bijvoorbeeld; ja daar weet ik alles van.
- praten in algemene termen; alles komt weer goed en geen aandacht schenken aan je gevoelens.
Tip: let op je eigen gekleurde bril als je anderen ontmoet. het kan heel pijnlijk zijn voor anderen als je niet afstemt of bijvoorbeeld slecht luistert.
Ben je geïnteresseerd in deze blogs / nieuwsbrieven? Schrijf je in en ontvang de nieuwsbrief 2x per maand in je mailbox. het kost je niets, het levert je wellicht veel op.
