Rouwen in vertrouwen

Het thema Vertrouwen komt om de hoek kijken wanneer je te maken krijgt met verlies, trauma, rouw. Om met de gevolgen hiervan om te kunnen gaan, is het van belang dat je blijft geloven in jezelf, de ander en het leven. En dat valt niet mee als deze verliezen je leven op zijn grondvesten laat schudden.

Bij Zelfvertrouwen gaat het om zelfkennis en over acceptatie wie je bent. Over weten hoe je omgaat met tegenslag en verlies. Weten wat je zelf kunt behappen en weten wanneer je hulp moet vragen.

Het gemis aan zelfvertrouwen gaat vaak samen met ingrijpende levenservaringen. Onzekerheid is ergens in je leven ontstaan. Je kunt jezelf afvragen: Heb ik van jongs af aan de bevestiging gekregen van de volwassenen om je heen dat ik OK ben en er toe doe? Ben ik gezien en gehoord? Heb ik me welkom gevoeld? Heb ik geleerd dat ik weer op kan krabbelen na tegenslag? Heb ik geleerd om te denken in oplossingen? Om positief te blijven? Heb ik de ervaring dat ik kan terugvallen op anderen als ik het moeilijk hebt?

Zomaar wat vragen die ik vaak stel aan cliënten in mijn praktijk wanneer ze vastlopen in het rouwproces na een ingrijpend verlies. Het is wel degelijk van grote invloed voor het rouwproces of jij zelfverzekerd bent of niet. Of je gereedschap hebt meegekregen – van huis uit- en erop kunt vertrouwen dat jij het aankunt.

Daarnaast is het erg belangrijk dat je het vertrouwen in de ander hebt. Dat je bereid bent om je kwetsbaarheid te laten zien aan de ander. Dat je erop vertrouwt dat die ander je respectvol kan ondersteunen.

Ook hier zijn de levenservaringen van belang. Is je vertrouwen in de ander geschaad in je leven? Heb je de ervaring dat je de emoties beter niet kunt laten zien, omdat je anders gekwetst wordt? Je bent behoorlijk kwetsbaar als je te maken krijgt met ingrijpende verliezen. Wat is je eerste ‘beweging’? Zet je een masker op en zeg je tegen de ander ‘dat het wel gaat’, of probeer je te vermijden om je emoties te tonen aan de ander?

Het is begrijpelijk dat het moeilijk is om te gaan met verlies, trauma en rouw wanneer je het vertrouwen in de ander mist. Wanneer je er naar jou idee ‘alleen’ voor staat en niet terug kunt vallen op de hulp en ondersteuning van anderen.

Er is ook nog een andere vorm van vertrouwen;  het vertrouwen in het leven. Het gaat erom dat je hoe dan ook vertrouwt op een goede uitkomst, wat er ook gebeurt. Dit vertrouwen ontwikkel je in je leven en door deze ervaringen leer je dat je ermee om kunt gaan en kun je vertrouwen op een goede afloop. Of niet. Want soms is het heel moeilijk om hierop te durven vertrouwen als je dit niet geleerd hebt in je leven. Als je wantrouwend bent geworden bijvoorbeeld, of op je hoede bent door wat je allemaal hebt meegemaakt. Dan wordt het omgaan met verlies, trauma en rouw best ingewikkeld.

Veel van de cliënten in mijn praktijk hebben o.a. problemen m.b.t. het thema Vertrouwen. Het opnieuw opbouwen van zelfvertrouwen, vertrouwen van de ander, vertrouwen in het leven, is zeer goed mogelijk. Er gaat tijd overheen. Zoals het bekende spreekwoord zegt:

Vertrouwen komt te voet komt en gaat te paard. Daar is iedereen het over eens.

Vertrouwen is de onzichtbare, maar zeker wel voelbare, ‘smeerolie’ van iedere samenwerking, lees ik in een artikel van managementimpact.nl. Het gaat in dit artikel met name over vertrouwen op de werkvloer. Als er een sfeer van vertrouwen is dan is men gul met waardering, er is steun voor nieuwe initiatieven en men durft risico’s te nemen. Maar ook kritiek uiten en elkaar aanspreken op verantwoordelijkheden worden dan niet uit de weg gegaan.

De gedachten over ‘Vertrouwen’ in het artikel gelden niet alleen voor de werkvloer. Van cliënten hoor ik ook de verhalen over het al dan niet aanwezig zijn van vertrouwen in het netwerk of de familie- en vriendenkring waartoe ze behoren.  Het gaat dan over wel/niet gehoord worden, over weinig/veel vertrouwen in de samenwerking, over wel/niet kritisch mogen zijn, over wel/niet je kwetsbaarheid mogen tonen, over beloftes die wel/niet nagekomen worden.

In het artikel wordt een onderscheid gemaakt in 3 soorten van vertrouwen. Hierboven heb ik de verschillende vormen van vertrouwen al aangetipt. Nog wat info uit het artikel:

  • Zelfvertrouwen
  • Horizontaal vertrouwen
  • Verticaal vertrouwen

Zelfvertrouwen gaat over acceptatie van wie je bent met al je goede en mindere eigenschappen, met wat je wel en wat je niet kan, je talenten en je onvermogen. Dat alles als beginpunt van waaruit je de wereld in stapt. Een wereld waarin je bijleert, schaaft aan wie je bent, ontwikkelt. Maar ook accepteert wie je bent en daarvan houdt. Het gaat over vertrouwen in je weg vinden, over kwetsbaar durven zijn. Uit leren komen voor wie je bent.

Zelfvertrouwen begint bij zelfkennis, weten wat je in huis hebt en wat juist minder in je pakket zit. Het is weten wat je aan je zelf hebt in moeilijke situaties, situaties waarin druk op jou staat. Weten in welke situaties je tot je recht komt welke situaties je wellicht kwetsbaar bent en hulp nodig hebt.

Horizontaal vertrouwen gaat over vertrouwen in elkaar. Vertrouwen in een ander is de bereidheid om je kwetsbaarheid te tonen aan die ander in het contact. Het gaat over de mate waarin je je durft over te geven aan degene waar je mee samenwerkt of aan degene die jou leiding geeft. Het gaat hier over onderlinge afhankelijkheid, in de samenwerkingsrelatie ben je afhankelijk van de daden van de ander. Als je de ander jouw vertrouwen geniet,  ga je ervanuit dat hij je niet zal benadelen en je gelooft  dat de ander in de geest van jouw normen en waarden zal handelen.

Verticaal vertrouwen gaat over het vertrouwen in het leven zelf. Of preciezer gezegd erop vertrouwend dat waar het leven jou ook heenvoert er altijd weer door jou een volgende stap gezet kan worden. En waar vertrouw je dan eigenlijk op? Niet op dat alles wel mooi en rooskleurig blijft, dat het altijd wel goed komt zoals jij hoopt, dat jou en je naasten niets zal overkomen. Je vertrouwt erop dat jij je kunt verhouden tot wat op je wat pad komt. En dat je daarbij niet bitter, teleurgesteld of cynisch wordt. Maar een open hart houdt en een antwoord geeft. Als je zo naar het leven kijkt hoef je niet op je hoede te zijn, je te omringen met allerlei zekerheden om maar te zorgen dat je geen enkel risico loopt. Integendeel je laat de overmatige controle los en je projecteert geen angst op de toekomst.

 

Wil je het artikel lezen? Klik dan op onderstaande link.

Bron:

Maak kennis met Sandra de Bruyne, zij kan je ondersteunen in je rouwproces

Eén-op-één begeleiding: iets voor u?

Is het tijd om de regie weer terug te nemen? Individuele begeleiding kan u helpen de draad van het dagelijks leven weer op te pakken. Zónder wachtlijst.